αξίζει το αξίζουν αυτοι που έχουν δάνεια υποθήκες χρέη.Πριν ενάμιση χρόνο με κόπο με δάνεια κατάφερα κ πείρα ενα φορτηγό το έβαλα στο λιμάνι να δουλέψει κουβαλώντας κοντέινερ σε στρωμένη δουλειά.
Κουτσά στραβά τα έβγαζα πέρα ήμουν χαρούμενος το γούσταρα αυτό που έκανα κ ας με έτρωγαν οι δρόμοι κ ας χρωστούσα κ έμενα στο νοίκι μόνος μου χωρίς ενα πιάτο φαΐ μετά απο εξαντλητικό 12ωρο 14ωρο η κ 16ωρο κάποιες φορές λόγο της καταστάσεως του λιμανιού (για οσους ξέρουν ατελείωτες ώρες στην ουρά στο σχιστό).Στην πρώτη απεργία το καλοκαίρι δυστυχώς δεν άντεξα δεν είχα την οικονομική δύναμη με πήραν τα χρέη απο κάτω το πάλεψα να σωθώ δεν τα κατάφερα στην αρχή της δεύτερης απεργίας ο δρόμος για μένα ήταν ένας η το έδινα τζάμπα η πήγαινα φυλακή .Διάλεξα το πρώτο.Έμεινα άνεργος ειμαι άνεργος αλλά ειμαι δίπλα στους συναδέλφους ειμαι δίπλα σε αυτους που μου άνοιγαν το δρόμο όταν ήμουν στο λιμάνι κ έμπαινα μπροστά τους για να προλάβω να κάνω κ άλλο δρομολόγιο μήπως κ βγάλω τα έξοδα του μήνα (ήμουν βλέπετε από τους βαρόνους που λενε τα ΜΜΕ).Πολεμήστε αδέρφια δεν μας έμεινε τίποτα μας ξεπούλησαν όλους μας διέλυσαν.Πάρτε κ άλλους κλάδους μαζί ενωμένοι ολοι μαζί ίσως καταφέρουμε πολλά ίσως κ να διώξουμε απο αυτον τον τιμημένο τόπο τα 300 λαμογια που μας καταστρέφουν κάθε μέρα όλο κ πιο πολύ.Μπορεί να έχασα τα πάντα τα όνειρά μου τα λεφτά μου αλλά όχι κ την αξιοπρέπεια μου αλλά σε αυτήν την κατάντια με έφεραν αυτοι οι κλέφτες .Αυτοι που μου έκλεψαν τα όνειρα μου στα 28 μου χρόνια δεν με άφησαν να αγωνιστώ κ να παλέψω για κάτι που γουστάρω κ αγαπάω για κατι που δεν το κληρονόμησα αλλα το διάλεξα κ το αγαπούσα απο μικρο παιδί..
Είμαι μαζί σας συνεχίστε γερά όσοι αντέχετε ακόμα παλέψτε η ελπίδα πεθαίνει τελευταία.
<<ΕΝΑΣ ΒΑΡΟΝΟΣ ΝΤΑΛΙΚΕΡΗΣ>>