δείχνει ότι τελικά οι υπάλληλοι του δημοσίου (και όχι δημόσιοι υπάλληλοι όπου θα αναλύσω παρακάτω τι ακριβώς σημαίνει) είναι λιγότεροι από 800.000, αυτός επιμένει στα παραμύθια που πουλάει στον ανίδεο κοσμάκη:ότι τα λεφτά τα «φάγαμε» όλοι μαζί.
Όχι, λοιπόν, Πάγκαλε, δεν τα φάγαμε μαζί τα λεφτά για τους εξής λόγους:
1) Δημόσιος υπάλληλος είναι ο μόνιμος και όχι ο αορίστου ή ο δεκαοχτάμηνος ή ο εποχικός ή ο ορισμένου χρόνου. Με βάση αυτό λοιπόν και την επίσημη απογραφή, οι μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι είναι μόλις 450.000 δηλαδή ποσοστό 4,5%, αλλά για να δείτε πόσο large τύπος είμαι θα υπολογίσω και τους υπόλοιπους – αορίστου, ορισμένου χρόνου κλπ- όπου ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ανέρχονται σε 650.000 και θα γίνω ακόμα πιο large και θα υπολογίσω και τους ένστολους –αστυνομικούς, στρατιωτικούς- αλλά ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΙΡΕΤΟΥΣ – δημάρχους, αντιδημάρχους, νομάρχες, αντινομάρχες- που κάνουν κι αυÏ! �οί απογραφή, και μαζί μ’ αυτούς το νούμερο φτάνει τους 750.000, ποσοστό 7,5%, από τα χαμηλότερα της Ε.Ε. Και μη μου πείτε ότι εμείς είμαστε σε πληθυσμό λιγότεροι ,γιατί πολύ απλά αυτά είναι ποσοστά σύμφωνα με τον πληθυσμό της κάθε χώρας. Τα νούμερα αυτά δεν τα έβγαλα φυσικά από το μυαλό μου αλλά είναι τα επίσημα στοιχεία.
2) Δεν γνωρίζω ΚΑΝΕΝΑΝ δημόσιο υπάλληλο που έχει 65 ακίνητα, μετρητά στις τράπεζες, μετοχές σε off shore εταιρείες, μετοχές σε λεωφορεία αστικών συγκοινωνιών, και ποιος ξέρει ακόμα τι περιουσιακά στοιχεία έχουν οι συγγενείς ΟΛΩΝ ΣΑΣ α΄, β΄, γ΄ βαθμού και πάει λέγοντας.
Μετά από όλα αυτά λοιπόν λέω :
ΟΧΙ ΠΑΓΚΑΛΕ ΔΕΝ ΤΑ ΦΑΓΑΜΕ ΜΑΖΙ ΤΑ ΛΕΦΤΑ γιατί εγώ το μόνο που έχω είναι ένα σπιτάκι που το πήρα με δάνειο και κάθε μήνα το πληρώνω με 550 ευρώ για τα επόμενα 13 χρόνια της ζωής μου και βρίσκεται σε μία υποβαθμισμένη περιοχή, στην τράπεζα το μόνο που έχω είναι η δόση του δανείου του επόμενου μήνα κι ένα opelακι ίσα ίσα για να έχω ένα μέσο να μετακινώ την οικογένειά μου ,που θα το πληρώνω κι αυτό για τα επόμενα 3 χρόνια ( κι εδώ που τα λέμε το πληρώνουν οι γονείς μου κι όχι εγώ) .
Επίσης είμαι άνεργη γιατί με έδιωξες από τη δουλειά μου αφού πρώτα με κατασυκοφάντησες και με χαρακτήρισες γαλάζια, κόκκινη, κίτρινη, πράσινη, κλπ (πρώην stage). Βέβαια, δεν μπορώ να πω, με έστειλες στα δικαστήρια ,είπες, αν θέλω να βρω το δίκιο μου, ακόμα και τότε όμως ήξερες τι έκανες, γιατί φυσικά δεν είχες σκοπό ν’ αφήσεις ανεπηρέαστη τη δικαιοσύνη να κάνει τη δουλειά της και το απέδειξες μόλις πήραμε τη πρώτη θετική απόφαση Πρωτοδικείου για ασφαλιστικά μέτρα, όταν ξαφνικά εμφανίζεται μία αρνητική εισήγηση ενός Αρεοπαγίτη, η οποία αρκεί Î! �ια να παγώσουν τα πάντα.( Τυχαίο; Δε νομίζω…..)
Και κάτι τελευταίο αλλά όχι λιγότερο σημαντικό: έξω από τον Άρειο Πάγο στις 23/9 δεν ήμασταν 850 άτομα, όπως κάποιες ηλεκτρονικές εφημερίδες έσπευσαν να γράψουν για να χαϊδέψουν τα αυτιά κάποιων, αλλά πάνω από 15.000 κόσμος που ζητούσαν αυτό που γράφει πολύ εύγλωττα το Ελληνικό Σύνταγμα στο άρθρο 22 : Η ΕΡΓΑΣΙΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΠΟΛΙΤΗ ΚΑΙ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΟ ΝΑ ΤΟΥ ΤΗΝ ΕΞΑΣΦΑΛΙΖΕΙ.
ΠΟΥΘΕΝΑ δε γράφει στο Σύνταγμα « διώξτε τον κόσμο από τη δουλειά του επειδή έτυχε να προσληφθούν επί της μίας κυβερνήσεως ή της άλλης».
Το Σύνταγμα λοιπόν πρέπει να το εφαρμόζουν ΟΛΟΙ ΣΩΣΤΑ, ΟΧΙ ΚΑΤ’ ΕΠΙΛΟΓΗ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΠΟΥ ΣΑΣ ΣΥΜΦΕΡΕΙ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ.
ΒΛΕΠΕΙΣ ΛΟΙΠΟΝ ΠΑΓΚΑΛΕ ΟΤΙ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΔΕΝ ΤΑ ΦΑΓΑΜΕ ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ…
ΑΝΑΓΝΩΣΤΡΙΑ