των υπόγειων στοών (κανάτ) που δημιουργήθηκαν χιλιάδες χρόνια πριν.
Ειδική μελέτη, η οποία εκπονείται από το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης σε συνεργασία με τον καθηγητή του Πανεπιστήμιου του Salzburg, H.Weingartner, ερευνά αυτό ακριβώς το φαινόμενο καθώς και τη δυνατότητα χρήσης ιστορικών συστημάτων υδρομάστευσης, δηλαδή τρόπου συγκέντρωσης νερού, για την υδροδότηση περιοχών της Βόρειας Ελλάδας.
Ο υπεύθυνος του προγράμματος, καθηγητής στο Τμήμα Γεωλογίας του ΑΠΘ, Μιχάλης Βαβελίδης, σε δηλώσεις του τόνισε ότι οι μέχρι τώρα έρευνες έδειξαν ότι είναι δυνατή η χρήση των κανάτ με μερικές τεχνικές τροποποιήσεις βέβαια.
''Θα πρέπει όμως να προσαρμοστούν ανάλογα με το σκοπό για τον οποίο θα γίνει χρήση των υδάτων αυτών, εάν πρόκειται δηλαδή για πόση, άρδευση η βιομηχανική χρήση. Θα πρέπει πρώτα να καθοριστεί η χρήση, για την οποία προορίζονται για να αποτελέσουν μία λύση στο πρόβλημα της εξάντλησης των υδάτινων πόρων" διευκρίνισε ο Βαβελίδης.
''Με τον όρο Qanat (αραβικός όρος) ή Kariz (ιρανικός όρος), εννοούμε'' όπως αναφέρει στην μελέτη του ο κ. Βαβελίδης ''ένα σύστημα υπόγειων αγωγών (στοών), με την βοήθεια των οποίων γίνεται υδρομάστευση του υπόγειου υδροφόρου ορίζοντα. Με τη μέθοδο αυτή, το νερό ακολουθεί τη φυσική κλίση του εδάφους και εξέρχεται στην επιφάνεια. Η λέξη Qanat προέρχεται από την αρχαιοσημιτική λέξη gano κι αυτή από την αρχαιοελληνική κάννα, και τη λατινική canna. Στη λέξη gano ανάγονται ακόμη οι λέξεις Kannal, Kendel ή Kandel, channel κ.λπ.''